Sander en zijn papa waren aan het stoeien.
Op een bepaald ogenblik ging het er een beetje wild aan toe en Sander moest het onderspit delven.
Luidkeels riep hij: "Begrafenis! Begrafenis!"
Dat moest natuurlijk 'vergiffenis' zijn ...
Dagboek 1933
1 jaar geleden
Geen opmerkingen:
Een reactie posten