Er was eens een man die zijn leven lang hard gewerkt had en al zijn geld had opgespaard. Hij was een echte vrek, zeker als het om geld ging. Hij hield meer van zijn geld dan van al het andere op deze wereld.
Op een dag zei hij tegen zijn vrouw: "Luister nu eens heel goed! Als ik eenmaal sterf, wil ik dat je al mijn geld neemt en het bij mij in de doodskist legt. Ik heb dat geld nodig voor mijn leven na de dood!"
De man kreeg zijn vrouw zover dat ze zwoer dat ze al zijn geld bij hem in de doodskist zou leggen als hij zou overlijden.
En op een dag stierf de man. Daar lag hij nu in zijn doodskist.
Zijn vrouw, volledig in het zwart gekleed, zat naast haar beste vriend.
Na de ceremonie, juist voordat de kist gesloten zou worden, zei de vrouw: "Wacht een minuutje!"
Zij nam de schoenendoos die naast haar stond, stapte vooruit, en legde die in de doodskist.
De vriend zei tegen de vrouw: "Ik hoop dat je niet zo gek bent, om AL zijn geld in de doodskist te leggen!"
Zij antwoordde: "Natuurlijk! Ik heb het gezworen. Ik ben een goede christen, ik kan niet liegen. Ik heb gezworen om AL zijn geld in de doodskist te leggen."
De vriend, een beetje verbaasd: "Dus je wil zeggen dat je iedere cent in deze schoenendoos hebt gedaan en in zijn doodskist hebt gelegd??"
Waarop de vrouw antwoordde: "Heel zeker, dat heb ik gedaan! Ik heb al het geld genomen en op mijn rekening gezet. Dan heb ik voor het totale bedrag een cheque uitgeschreven en ik heb die in de schoenendoos gestoken. Beloofd is beloofd!"
Dagboek 1933
1 jaar geleden
Geen opmerkingen:
Een reactie posten